1920’lerde Rusya’da Kıtlık Nedeniyle Kamu Yamyamlığı: Aç Akrabalar Yendi!
Tarih boyunca insanlığı sallamak birçok kötü şey oldu. Kimi siyasi nedenlerle, kimi sağlık sorunları nedeniyle ortaya çıkmış ve sayısız insanın ölümüne neden olmuştur.
Rusya’yı kasıp kavuran bu kıtlık, milyonlarca insanın açlıktan, salgın hastalıklardan ve hatta insanların ölmesine neden oldu. hayatta kalmak için birbirimizi yemeksebep oldu bile.
Rusya’da her beş ila yedi yılda bir meydana gelen kuraklıklar, kıtlığa yer açtı.
Rusya, büyük toprak rezervlerine sahip bir ülkeydi, ancak çiftçilik çoğunlukla insan gücüyle yapılıyordu. verimlilik çok düşüktü.
Ayrıca, hasadın başarısı uygun hava koşullarına bağlıydı. Ülkede yağışların azalmasından kaynaklanıyor kuraklık; mahsul kıtlığına, verimin düşmesine ve gıda kıtlığına neden oldu. Bu büyük kıtlığı etkileyen en büyük etkenlerden biri de bu kuraklıklar olmuştur.
Kıtlığın bir başka nedeni de Lenin’in Savaş Komünizmi Politikalarıydı.
O dönemde Rusya hem Birinci Dünya Savaşı nedeniyle hem de iç savaş nedeniyle ekonomik sorunlar yaşıyordu. Lenin olarak bilinen komünist cumhurbaşkanı Vladimir İlyiç Ulyanov, ülke ekonomisini güçlendirmeye çalışsa da bunu söyledi. “Yeni Ekonomi Politikası (YEP)”Ancak “Savaş Komünizmi Politikaları” ülkedeki durumu daha da kötüleştirdi.
Çünkü Savaş Komünizminin Politikaları, tüm endüstrilerin millileştirilmesi ve katı merkezi yönetimin getirilmesi,İşçiler için katı disiplin ve grev yasağı, çalışmayanlar için zorunlu çalışma vergisi, kent merkezlerinde merkezi dağıtımla gıdanın kısıtlanması ve özel teşebbüsün yasaklanması gibi konuları içeriyordu.
Hal böyle olunca köylüler gıdaya daha kolay ulaşabilmek için köylerden şehirlere göç etmeye karar verdiler.
Kıtlık patlak vermeden önce, köylülerin çok yıllık tahılları vardı. depolayarakMahsul kıtlığına hazırlıklıydı, ancak yıllarca süren düşük verim ve tahıla savaş komünizmi tarafından sürekli el konulması nedeniyle Rus tahıl ambarları boştu.
Hal böyle olunca tahıla daha kolay ulaşabilmek için. köyden kente göçYolda açlıktan ölen insanları gören Rus köylüleri, kısa sürede şehirdeki durumun kendi köylerinden farklı olmadığını anladılar.
Kentte yiyeceğe ulaşamayan halk, bulabildiği her şeyi yemeye başladı.
Konuyla ilgili hazırlanan raporlara göre kamuoyu; tohumlar, meşe palamudu, çimen, yabani otlar, ağaç kabuğu, hatta evcil hayvanlarıyla besleniyor.
Hükümet yetkilileri ise açlıktan ölmek üzere olan insanları kuruttu. hayvan kemiklerini sıyırıp un haline getirmek için ve bu unla beslenebileceklerini söyledi. Üstelik hoş olmayan kokusuna rağmen çavdar ekmeğinden yüzde 25 daha faydalı olduğunu iddia etti.
Buldukları da yeterli olmayınca yamyamlık ortaya çıktı.
Öyle ki geçtiğimiz günlerde açlıktan ölen köylüler defnedildi. Cesetlerin etlerini yemek için mezarlarından çıkarıldığı görüldü.Raporlara göre, bir bayan kocasının cesedini yiyeceği için cenazeye götürülmeyi bile reddetti.
O dönemde Rusya’ya yardıma giden Amerikalı gönüllülerden biri şunları söyledi: “Aileler babalarını, dedelerini, çocuklarını öldürüp yiyorlardı. Bu durum o kadar meşrulaştırıldı ki, çarşıda birbirine sövüp sayan kaba satıcılardan biri de bir şahıs oldu. sosis yapma tehdidi duyuldu.”
Yamyamlık yasal bir hayatta kalma yöntemi olarak kabul edildiğinden, kolluk kuvvetleri bu bahis hakkında herhangi bir işlem yapmadı.
Büyük kıtlığı inceleyen Rus bilim adamlarına göre, yamyamlık en çok, kıtlığın en şiddetli olduğu Volga nehri yakınlarında yaygındı.
Kıtlık, pazarlarda insan eti kaçakçılığına da yol açtı.
Hem yamyamlık hem de hayatta kalmak için tüketilen gıda dışı maddeler tifüs, tifo, çiçek hastalığı, grip, dizanteri, kolera ve hatta hıyarcıklı veba gibi salgınlara neden oldu.
Durumu kontrol edemeyen Lenin, önce yurt dışından gelen yardımı reddetmiş, ancak daha sonra bir aracı aracılığıyla yardımı kabul etmiştir.
Kıtlığın ilk zamanlarında Lenin dışarıdan yardım aldı. “araya girmek”Tehdit olarak gördüğü için reddetmiş ancak ilerleyen dönemlerde resmi olarak kabul etmese de Amerikan Yardım İdaresi’nin (ARA) bir aracı ile yapacağı yardımı onaylamıştır.
“Çocukları Kurtarın” gibi Avrupa yardım kuruluşları yardım etmeye başladı. Bu yardımlar kıtlığı hafifletse de tamamen bitirmeye yardımcı olmadı.
Kutup kaşifi Fridtjof Nansen de Rusya’da kıtlığa yardım edenlerden biriydi.
Lenin, Rusya’ya “Milletler Cemiyeti” konusunda yardım eden Nansen’e teşekkür etti Nobel Barış Ödülü verildi.
Kıtlık nedeniyle o kadar çok insan öldü ki, ne Sovyet Devleti ne de yabancı gözlemciler kesin bir ölü sayısı veremedi.
Tarihçiler en az beş milyon insanın öldüğünü söylese de, Sekiz milyona kadar çıktığı sanılıyor.
